چرا گوشی‌های ۲۰۲۵ عمداً روی ۸۰٪ شارژ متوقف می‌شوند؟

تصمیمی که بی‌سروصدا وارد گوشی‌ها شد و حالا همه‌گیر شده است

در سال ۲۰۲۵، رفتار گوشی‌های هوشمند هنگام شارژ به‌طور محسوسی تغییر کرده است.
کاربرانی که گوشی‌های جدید اندرویدی یا آیفون‌های نسل تازه را استفاده می‌کنند، با یک پدیده مشترک روبه‌رو شده‌اند:
شارژ باتری گوشی، عمداً و بدون خطا، در محدوده ۸۰ درصد متوقف می‌شود یا با سرعتی بسیار کند ادامه پیدا می‌کند.

این رفتار که در ابتدا شبیه یک نقص نرم‌افزاری یا مشکل باتری به نظر می‌رسد، در واقع بخشی از یک سیاست جدید و حساب‌شده در مدیریت باتری گوشی‌های هوشمند است؛ سیاستی که به‌صورت گسترده در گوشی‌های ۲۰۲۵ پیاده‌سازی شده و مستقیماً با مفاهیمی مثل افزایش عمر باتری، کاهش استهلاک باتری لیتیوم-یونی، بهینه‌سازی شارژ و استانداردهای جدید تولید موبایل ارتباط دارد.

نکته مهم اینجاست که توقف شارژ در ۸۰٪ نه یک اتفاق تصادفی است، نه محدودیت سخت‌افزاری و نه ترفند ساده نرم‌افزاری.
این تصمیم نتیجه سال‌ها داده‌برداری واقعی از رفتار باتری‌ها، بررسی افت ظرفیت در بلندمدت و تغییر نگاه شرکت‌ها به مفهوم «شارژ کامل» است.

باتری‌های امروزی ضعیف نیستند؛ تحت فشارند

این‌که بسیاری از کاربران تصور می‌کنند باتری گوشی‌های جدید کیفیت پایین‌تری نسبت به گذشته دارند، بیشتر از آن‌که ریشه در واقعیت داشته باشد، حاصل تغییر شرایط استفاده از گوشی‌های هوشمند است.
در حقیقت، باتری‌های لیتیوم-یونی و لیتیوم-پلیمری که در گوشی‌های ۲۰۲۵ استفاده می‌شوند، از نظر فناوری، کنترل ایمنی و چگالی انرژی، پیشرفته‌تر از نسل‌های قبل هستند. آنچه تغییر کرده، میزان فشاری است که این باتری‌ها به‌صورت مداوم تحمل می‌کنند.

گوشی هوشمند امروزی دیگر فقط وسیله تماس یا پیام‌رسانی نیست. این دستگاه دائماً در حال پردازش، اتصال، نمایش تصویر و تبادل داده است. پردازنده‌های قدرتمند با هسته‌های متعدد، نمایشگرهای بزرگ AMOLED با نرخ نوسازی بالا، ارتباط دائمی با اینترنت، موقعیت‌یابی، هوش مصنوعی در پس‌زمینه و اجرای هم‌زمان چندین سرویس، باعث شده‌اند باتری گوشی تقریباً هیچ‌گاه در وضعیت استراحت واقعی قرار نگیرد.

در چنین شرایطی، حتی پیشرفته‌ترین باتری‌ها هم اگر به‌طور مداوم تحت بار سنگین قرار بگیرند، سریع‌تر فرسوده می‌شوند.

این فشار زمانی شدیدتر می‌شود که شارژ سریع و فوق‌سریع وارد معادله می‌شود. فناوری‌هایی که امکان شارژ ۵۰ یا حتی ۱۰۰ درصدی باتری در مدت کوتاه را فراهم می‌کنند، اگرچه تجربه کاربری را به‌شدت بهبود داده‌اند، اما هم‌زمان باعث افزایش دما و تنش شیمیایی در سلول‌های باتری می‌شوند. وقتی این نوع شارژ با رساندن باتری به محدوده ۹۰ تا ۱۰۰ درصد همراه می‌شود، شرایطی ایجاد می‌شود که باتری در بالاترین ولتاژ و دمای ممکن قرار می‌گیرد؛ دقیقاً همان نقطه‌ای که بیشترین آسیب بلندمدت به ساختار باتری وارد می‌شود.

از سوی دیگر، طراحی باریک و فشرده گوشی‌های هوشمند ۲۰۲۵ فضای زیادی برای دفع گرما باقی نگذاشته است. گرمای تولیدشده توسط پردازنده، نمایشگر و مدار شارژ، در نهایت به باتری منتقل می‌شود. باتری‌های لیتیوم-یونی به‌طور ذاتی نسبت به گرما حساس هستند و قرار گرفتن مداوم در دمای بالا، حتی بدون استفاده سنگین، باعث کاهش تدریجی ظرفیت آن‌ها می‌شود. به همین دلیل است که بسیاری از گوشی‌ها حتی با استفاده معمولی، بعد از یک یا دو سال افت محسوس شارژدهی را تجربه می‌کنند.

مقایسه این شرایط با گوشی‌های قدیمی‌تر، پاسخ یک سؤال رایج را روشن می‌کند: چرا باتری گوشی‌های گذشته دیرتر خراب می‌شدند؟
دلیلش ساده است؛ آن گوشی‌ها مصرف انرژی پایین‌تری داشتند، شارژها کندتر بودند، ولتاژها کمتر بود و فشار حرارتی کمتری به باتری وارد می‌شد. نه اینکه باتری‌ها بهتر باشند، بلکه شرایط برایشان آسان‌تر بود.

چرا ۱۰۰٪ شارژ، خطرناک‌ترین نقطه برای باتری است؟

در باتری‌های لیتیوم-یونی، همه درصدهای شارژ یکسان نیستند. هرچند رسیدن به ۱۰۰٪ در نگاه اول طبیعی و حتی مفید به نظر می‌رسد، اما از نظر شیمیایی و فنی، این نقطه دقیقاً همان جایی است که بیشترین فشار و فرسایش روی باتری وارد می‌شود.

شارژ از ۰ تا حدود ۷۰ یا ۸۰ درصد معمولاً با جریان و ولتاژی کنترل‌شده انجام می‌شود و واکنش‌های شیمیایی در سلول‌های باتری نسبتاً پایدار باقی می‌مانند. اما زمانی که باتری از حدود ۸۰ درصد عبور می‌کند، ولتاژ سلول‌ها به اوج می‌رسد و تنش شیمیایی افزایش پیدا می‌کند. همین تنش باعث می‌شود واکنش‌های جانبی مخرب، از جمله اکسیداسیون الکترودها و کاهش ظرفیت فعال باتری، شتاب بگیرند.

در حقیقت، آخرین ۲۰ درصد شارژ بیشترین هزینه را برای عمر مفید باتری دارد. اگر گوشی برای مدت طولانی در وضعیت ۱۰۰٪ باقی بماند، حتی بدون استفاده، این فشار مضاعف به سلول‌ها آسیب می‌زند و باعث افت سریع ظرفیت باتری در طول زمان می‌شود. به همین دلیل است که بسیاری از گوشی‌های هوشمند ۲۰۲۵، مکانیزم‌هایی برای جلوگیری از ماندن طولانی روی شارژ کامل دارند و گزینه‌ای مانند «حفاظت از باتری» یا «Optimized Charging» را ارائه می‌کنند.

ترکیب ولتاژ بالا، جریان زیاد و گرمای تولید شده هنگام شارژ کامل، همان چیزی است که مهندسان آن را «حالت استرس باتری» می‌نامند. در این حالت، الکترودها تحت فشار شیمیایی بالا قرار می‌گیرند و عمر مفید باتری کاهش می‌یابد. تجربه واقعی کاربران نیز این موضوع را تأیید می‌کند؛ باتری‌هایی که دائماً تا ۱۰۰٪ شارژ می‌شوند، بعد از یک تا دو سال، افت محسوس ظرفیت را نشان می‌دهند، در حالی که باتری‌هایی که بیشتر در محدوده ۲۰ تا ۸۰ درصد کار می‌کنند، پایدارتر باقی می‌مانند.

به بیان ساده، شارژ کامل لزوماً بد نیست، اما طولانی ماندن در ۱۰۰٪ خطرناک است. این واقعیت دقیقاً همان چیزی است که تصمیم به توقف خودکار شارژ در ۸۰٪ را توجیه می‌کند؛ راهکاری که عمر باتری را افزایش داده، فشار شیمیایی را کاهش می‌دهد و تجربه کاربری پایدارتری ارائه می‌دهد.

مشکل فقط رسیدن به ۱۰۰٪ نیست؛
مشکل اصلی ماندن طولانی‌مدت در ۱۰۰٪ است، چیزی که دقیقاً در شارژهای شبانه اتفاق می‌افتد.

همین واقعیت، نقطه شروع تغییر سیاست سازندگان گوشی بود.

چرا دقیقاً ۸۰٪؟ نقطه‌ای که علم و تجربه به هم می‌رسند

با وجود اینکه رسیدن به ۱۰۰٪ شارژ ممکن است جذاب به نظر برسد، تحقیقات مهندسی و داده‌های واقعی کاربران نشان می‌دهند که حفظ باتری در محدوده ۸۰٪، بهترین نقطه تعادل بین عملکرد و طول عمر است. این عدد نه تصادفی است، نه تبلیغاتی و نه محدودیت نرم‌افزاری بدون پشتوانه؛ بلکه نتیجه ترکیب دقیق علم باتری، تجربه عملی کاربران و تحلیل داده‌های بلندمدت است.

زمانی که باتری تا حدود ۸۰٪ شارژ می‌شود، ولتاژ سلول‌ها در محدوده ایمن باقی می‌ماند و تنش شیمیایی نسبتاً کم است. اما عبور از این نقطه، به خصوص در بازه ۸۰ تا ۱۰۰٪، باعث افزایش سریع فشار شیمیایی، بالا رفتن دما و واکنش‌های جانبی مخرب می‌شود که به افت ظرفیت باتری و کاهش طول عمر منجر می‌شود. بنابراین توقف خودکار شارژ در ۸۰٪، دقیقاً همان نقطه‌ای است که آسیب طولانی‌مدت به باتری به حداقل می‌رسد.

از سوی دیگر، این عدد تجربه کاربری را نیز حفظ می‌کند. اگر محدودیت شارژ خیلی پایین بود، مثلاً ۶۰٪ یا ۷۰٪، کاربر دائماً احساس می‌کرد گوشی کمتر شارژ دارد و رضایت کاهش می‌یافت. اگر سقف خیلی بالا بود، مثلاً ۹۰٪ یا ۹۵٪، بخش عمده فشار شیمیایی همچنان باقی می‌ماند و فایده واقعی کاهش فشار باتری کاهش می‌یافت.

به همین دلیل، عدد ۸۰٪ نقطه‌ای است که هم علم و تجربه کاربری با هم تلاقی می‌کنند:

• باتری در کمترین تنش شیمیایی است
• طول عمر مفید باتری به حداکثر می‌رسد
• کاربر همچنان تجربه استفاده روزمره کامل را دارد

این همان منطقی است که باعث شد تمام برندهای بزرگ گوشی‌های ۲۰۲۵، از گوشی آیفون گرفته تا گوشی‌های اندرویدی پرچم‌دار و میان‌رده، مکانیسم محدودیت شارژ را به‌طور پیش‌فرض یا اختیاری پیاده‌سازی کنند.

در واقع، این نقطه ۸۰٪، نماد جدیدی از مدیریت هوشمند باتری گوشی‌های مدرن است: جایی که علم، داده‌های واقعی و تجربه کاربر در کنار هم قرار می‌گیرند تا شارژ گوشی هم ایمن باشد و هم طولانی‌مدت پایدار بماند.

گوشی‌های ۲۰۲۵ چطور این محدودیت را اعمال می‌کنند؟

وقتی صحبت از توقف شارژ در ۸۰٪ می‌شود، ممکن است برای بسیاری از کاربران سؤال ایجاد شود که چطور گوشی این محدودیت را اعمال می‌کند و آیا واقعاً باتری را محافظت می‌کند؟ پاسخ در یک سیستم چندلایه هوشمند نهفته است که ترکیبی از سخت‌افزار و نرم‌افزار پیشرفته است.

در ساده‌ترین حالت، گوشی‌های هوشمند گزینه‌ای تحت عنوان “Battery Protection”، “Optimized Charging” یا “Maximum Charge Limit” ارائه می‌دهند. وقتی این گزینه فعال شود، سیستم‌عامل جریان شارژ را کنترل کرده و اجازه نمی‌دهد باتری از محدوده امن عبور کند. اما در گوشی‌های پیشرفته‌تر، فرآیند کنترل شارژ کاملاً تطبیقی و هوشمند است.

این سیستم هوشمند، الگوی استفاده کاربر از گوشی را تحلیل می‌کند:

• چه زمانی معمولاً گوشی را به شارژ وصل می‌کند
• چه زمانی گوشی را از شارژ جدا می‌کند
• و در طول شب یا روز، مصرف باتری چگونه است

بر اساس این داده‌ها، گوشی شب‌ها شارژ را تا حدود ۷۵–۸۰٪ انجام می‌دهد و تنها درست قبل از زمان استفاده، آن را به نزدیکی ۱۰۰٪ می‌رساند. به این ترتیب، باتری ساعت‌ها در وضعیت پرتنش باقی نمی‌ماند و عمر مفید آن افزایش می‌یابد.

علاوه بر این، گوشی‌ها دمای باتری را به‌صورت مداوم پایش می‌کنند. اگر باتری یا بدنه گوشی بیش از حد گرم شود، سیستم شارژ به‌طور خودکار جریان را کاهش می‌دهد یا توقف می‌کند تا از آسیب حرارتی جلوگیری شود. این مکانیزم، همان چیزی است که بسیاری از کاربران آن را به اشتباه به‌عنوان «مشکل شارژ» تفسیر می‌کنند، در حالی که در واقع یک لایه محافظت ضروری برای باتری است.

محدود کردن شارژ باتری روی ۸۰٪

اندروید (نسخه‌های جدید)

1. وارد Settings > Battery شوید.
2. به Battery Protection / Adaptive Battery / Battery Charge Limit بروید.
3. گزینه Limit charging to 80% یا Protect Battery را فعال کنید.
4. گوشی به‌صورت خودکار شارژ را تا حدود ۸۰٪ نگه می‌دارد و در صورت وجود، شارژ تطبیقی شبانه فعال می‌شود.

آیفون (iOS ۱۴ به بالا)

1. وارد Settings > Battery > Battery Health & Charging شوید.

2. گزینه Optimized Battery Charging را فعال کنید.

3. آیفون یاد می‌گیرد شارژ را تا حدود ۸۰٪ نگه دارد و درست قبل از استفاده به ۱۰۰٪ برساند.

نکته: این تنظیمات باعث کاهش فشار شیمیایی و گرمای باتری و افزایش عمر مفید آن می‌شود.

واقعیتی که شرکت‌ها کمتر درباره‌اش صحبت می‌کنند

باتری‌هایی که دائماً تا ۱۰۰٪ شارژ می‌شوند، در طول زمان سریع‌تر فرسوده می‌شوند. این یعنی افت ظرفیت باتری در عرض یک تا دو سال محسوس خواهد بود و کاربر مجبور می‌شود یا باتری را تعویض کند یا گوشی جدید بخرد. اما وقتی شارژ محدود به حدود ۸۰٪ می‌شود، عمر مفید باتری افزایش پیدا می‌کند و گوشی دیرتر حس «فرسوده شدن» پیدا می‌کند.

باتری‌هایی که همیشه تا ۱۰۰٪ شارژ می‌شوند:

• سریع‌تر افت ظرفیت پیدا می‌کنند
• زودتر حس فرسودگی به گوشی می‌دهند
• و کاربر را زودتر به تعویض باتری یا گوشی سوق می‌دهند

در مقابل، باتری‌هایی که اغلب در بازه ۲۰ تا ۸۰ درصد کار می‌کنند:

• دیرتر فرسوده می‌شوند
• پایدارتر عمل می‌کنند
• و عمر مفید دستگاه را افزایش می‌دهند

در گذشته، شرکت‌ها حاضر بودند این هزینه را بدهند تا کاربر همیشه ۱۰۰٪ شارژ ببیند.
اما حالا، با افزایش قیمت گوشی‌ها، فشار قوانین محیط‌زیستی و حساسیت بیشتر کاربران، این رویکرد دیگر قابل دفاع نیست.

آیا این محدودیت واقعاً به نفع کاربر است؟

پاسخ ساده نیست، اما صادقانه است.

برای اکثر کاربران عادی که:

• شب گوشی را شارژ می‌کنند
• روز به برق دسترسی دارند
• و گوشی را چند سال نگه می‌دارند

محدودیت ۸۰٪ کاملاً مفید است.

اما برای کاربرانی که:

• دائماً در سفر هستند
• استفاده سنگین دارند
• یا همیشه به حداکثر شارژ نیاز دارند

این محدودیت می‌تواند آزاردهنده باشد.

به همین دلیل تقریباً هیچ برندی این سیاست را اجباری نکرده و امکان غیرفعال‌سازی را حفظ کرده است.

یک سوءبرداشت رایج که باید اصلاح شود

محدودیت ۸۰٪ به این معنا نیست که:

«شارژ ۱۰۰٪ بد است»

واقعیت این است:

شارژ کامل، گاهی کاملاً طبیعی است

اما ماندن طولانی روی شارژ کامل مخرب است

الگوی منطقی در سال ۲۰۲۵ این است:

• استفاده روزمره در بازه میانی
• شارژ کامل فقط در مواقع ضروری
• و اجتناب از گرما هنگام شارژ

جمع‌بندی نهایی | چرا این تصمیم اجتناب‌ناپذیر بود؟

توقف شارژ باتری در حوالی ۸۰٪، یک اتفاق تصادفی یا محدودیت نرم‌افزاری نیست؛ بلکه نتیجه سال‌ها تحقیق علمی، داده‌های واقعی و تحلیل تجربه کاربری است. باتری‌های لیتیوم-یونی، به‌ویژه در گوشی‌های هوشمند مدرن، در محدوده نزدیک به ۱۰۰٪ تحت فشار شیمیایی و حرارتی شدید قرار می‌گیرند، و طولانی ماندن در این وضعیت باعث افت سریع ظرفیت باتری می‌شود.

با محدود کردن شارژ به ۸۰٪، گوشی‌های ۲۰۲۵ موفق می‌شوند:

• فشار شیمیایی روی باتری را کاهش دهند
• عمر مفید باتری را افزایش دهند
• دمای باتری را مدیریت کنند
• و تجربه روزمره کاربر را بدون کاهش کارایی حفظ کنند

این تصمیم، علاوه بر منافع کاربران، به شرکت‌ها نیز اجازه می‌دهد تا رضایت بلندمدت کاربران را افزایش دهند و مشکلات ناشی از فرسودگی زودهنگام باتری را کاهش دهند.

در نهایت، این سیاست نشان می‌دهد که صنعت موبایل سلامت باتری و پایداری تجربه کاربری را بالاتر از نمایش عدد ۱۰۰٪ قرار داده است. بنابراین، وقتی گوشی شما شارژ را در حدود ۸۰٪ متوقف می‌کند، این نه یک مشکل، بلکه نماد مدیریت هوشمند باتری و آینده‌نگری در طراحی گوشی‌های هوشمند ۲۰۲۵ است.